İğde ağacının ağıdı toprağı sarıyor.
Nerede olduğumu unutuyorum,
Nereye gittiğimi...
Az önce ne yapıyordum?
Ne yapmak istiyordum?
Unutuyorum...
Puslu bir koridorda yürüyorum.
Duvarlardan yansıyan donuk sesim içimi ürpertiyor.
Kendi fısıltım çığ olup ruhumu titretiyor.
Kollarımı bedenime sarıyorum.
Bir yere dokunmaya,
Bir yere seslenmeye cesaretim yok.
Peşimden gelen ayak sesleri duyuyorum.
Korku, şakağımda kızıl bir alev gibi atıyor.
Göğsümde nefesler boğulurken
Boğazım bir yaprak gibi titriyor.
Yüreğimde kuzgunların pençesi...
Adımlarım gittikçe hızlanıyor.
Saklanmak istiyorum.
Karanlıkta varacak bir yer yok.
Peşimden koşan sesler duyuyorum.
Hemen ardımda,
Bana yaklaşan gölgeler görüyorum.
Fısıldayan köpüren şekiller...
Duvarlarda çıplak ayak seslerim...
Ve ben.
Düşüyorum...
Sesler susuyor...
Cok güzel yazmissin.:) Bende bugn acliktan düsnemiyorum galiba 😁
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) ilk günler açlığa alışmak zor oluyor. Ama mesela alışınca zihin acken daha iyi çalışır, ben bazı sınavlarıma girerken aç olmayı tercih ediyorum ve işe yarıyor ^^
SilDüşüyorum kelimesini görünce aklıma AgustD - so far away şarkısı geldi. Bir kısımda durup "düşüyorum" diyordu ve sonra kadın sanatçı kendi kısmına giriyordu, sözleriyle güzel şarkıdır.
YanıtlaSilHiç dinlemedim birazdan dinleyeceģim merak ettim :) her şeyin durduğu bir an olmalı diye düşünmüştüm ben de yazarken
SilHiç dinlemedim birazdan dinleyeceģim merak ettim :) her şeyin durduğu bir an olmalı diye düşünmüştüm ben de yazarken
Silşu kitap çıksa da okusak ya :)
YanıtlaSilBay Quijote, bilirsiniz bu işler kader kısmet :)
Silzaman geçiyor sessizgemi, tıpkı dediğin gibi..
SilZaman delirmiş bir zihnin bize anlattığı yalan quijote. Bırakalım geçsin :)
Silçok iyi yazıyon her zamanki gibiii :)
YanıtlaSilyaa teşekkür ederim çingusuu arigatou nomu nomu kamsahamnidaaa :)
Sil