Eksik kalmış cümlelerimi, başı sonu nereye gider takip etmeye yorulduğum düşüncelerimi bir kenara bıraktım şimdi. Zamanın mevcut bulunduğum tüm anlarını sıkıştırıp mavi bir balon yaptım. Tüm o anlar boyunca çokça güldüm çokça ağladım. Dans ettim, deli gibi şarkı söyledim, çocuk gibi oyun oynadım, eğlendim. İsyan ettiğim, hayattan nefret ettiğim zamanlar da oldu. Umudu bulduğum zamanlar oldu. Gökyüzüne bakmayı öğrendim, aya güneşe yağmura sevindim. Çiçeklerle, kedilerle, kuşlarla konuştum. Şiirler, hikayeler yazdım. Renkleri rüyalarımdan alıp kağıtlara resimler çizdim. Bir kaktüsü uzun süre yaşatmayı başardım. Bir kez ağaca tırmandım. Çimenlerde yuvarlandığım zamanlar olmuştu. Balık oldum, kuş oldum, rüzgar oldum, şarkı oldum. Tüm o anlar boyunca pek çok pek çok şey biriktirdim. Büyüdüm ama hala çocuk ruhum. Bir bebek gülümsemesine bir kuş sesine çocuk gibi ağlayabiliyorum. Dünya hassas ruhlar için çok zorlu bir yer. İşte şu şarkı da dinlerken beni duygulandıran ve tüm bunları bana yazdıran şey oldu gece gece. Zaman zaman dinlemeyi sevdiklerimden biri bu parça. Yarım kalan cümleleri ve peşinden gidemediğim düşünceleri sonraya bıraktım, dinlenip müzik dinleyelim.
Ninni gibi değil mi yaa bu grubun şarkıları. Yazarken daha güzel şeyler de dinledim ama abartmadan yayınlayıp kaçıyorum :)
