Ağaç Ev Sohbetleri 36

Merve / Sakarya
29.04.20

  Yine bir ağaç ev toplantısına hoş geldiik hep beraber :) Bu haftanın konusunu Manxcat belirlemiş. Çok da hoş bir konu. Ben de hayalci olduğum için yazmadan duramadım bakalım neler olacak :)

"Hayal etmek mi, elde etmek mi? Elde edince hayal ettiğimiz, o hayale ulaşmak için çabaladığımız günleri unutuyor muyuz? Elde edilen şeyin değeri zamanla azalıyor mu?"

  Bu aralar ingilizce ile kafayı bozduğum için planlı gelecek plansız gelecek filan diye ikiye ayırdım konuyu kafamda gülesim geldi :) Hayal etmek güzel şey. Elde etmek de güzel tabi ki. Elde etmeyi istemediğimiz şeylerin hayalini kurmayız. Tabi bu planlı gelecek için geçerli diğerine sonra değineceğim. Hayalini kuruyorsak onu istiyoruzdur ve elde edince de mutlu olabiliriz. Ama bütün bu konuyu etkileyen, sonucunu etkileyen şey hayalin ne olduğu ve bunun için gösterdiğimiz çaba ve yaşadığımız süreç olabilir. Doyumsuz bir isteğe kapılıp hırsla elde ettiğimiz şeyler veya çok kolay şekilde ulaştığımız şeyler daha sonra önemsizleşebilir. Veya diyet yapıyorken baklava hayal edip buna kavuşunca bir dilimden sonrası midemizi bulandırabilir veya artık yiyebildiğimiz için bir önemi kalmayabilir. Ama sağlığına kavuşmayı hayal eden birisi bunu elde edebildiğinde bunun zamanla değersizleşeceğini sanmıyorum. Yani demek istediğim utkunun niteliği kişiye özeldir ve hayallerimize ne kadar zor ulaşırsak çabamız ve yaşadığımız şeylerin de üzerimizdeki etkisiyle onun değeri artar. Bir dondurma yemeyi hayal edip sonra dondurma almakla bu hayalimizin değeri, sevdiğimiz insanlarla bir filmi izlemeyi hayal etmenin ve sonra izlemenin değeri, yıllardır görmediğimiz birine kavuşmanın değeri ve yıllarca evden dışarıya çıkabilmeyi hayal edip buna sonunda kavuşmanın değeri birbirinden farklıdır ve kişinin üzerindeki etkisi de farklı olabilir. Bir şeyin değerini kaybetmesi için çok çok başka faktörler etkili olabilir. 

  Şimdi en sevdiğim kısım plansız hayal kısmına gelelim :) Yukarıda söylediklerim soruya bir cevap olabildi mi bilmiyorum gerçi :D Neyse. Kendimi bildiğimden beri hayal kurarım. Rengarenk hayaller. Hatta bunu oyun haline getirmiştik çocukken kız kardeşimle. Yazları evde canımız çok sıkıldığında ve evde yapacak bir şey bulamadığımızda karşılıklı iki kanepeye uzanır ve hayal seansı yapardık. Gözlerimizi kapatır ve düşlerdik. Bazen uyuyakalırdık böyle. Bazen Merve "Abla hayal kuramıyorum aklıma bir şey gelmiyor" derdi seans sırasında ben de ona fikirler verirdim. Hazine adalarında dolaşırdık. Macera kamplarında dolaşırdık. Özel yeteneklerimiz olurdu. Antik bir krallığı keşfeden indiana jones olurduk. Bir sürü hayal kurardık. Bazen bir kurgu oluşturur beraber hayal ederdik. Survivoru o zaman hayalimizde icat etmiştik Acun bile yoktu ortada. Ya da biz bilmiyorduk. Bir ada hayal etmiştik. Gruplar vardı biz de bir gruptaydık. Her grup rastgele bir noktaya bırakılıyordu diğerleri yerini bilmiyordu ve küçük böcek şeklindeki kameralarla gizlice izleniyorlardı. Adada gizli görevleri bulup etapları bitirip çıkışa ulaşmaya çalışıyorduk. Şifreli mesajlar oluyordu. Kız kardeşimle birbirimize konuşarak hayal ediyorduk bunu gözlerimiz kapalı. Bazen bir şelaleden düşerdik. Bir mağarada kaybolurduk. Diğer gruplar tuzak kurardı ama kurtulurduk. Neler neler. Hayal kurmak güzel şey. Uyuyamadığımda her gece bir hikaye gibi devam ettiğim hayaller olurdu. Hiç gerçekleşemeyecek ama çok istediğim şeyleri de hayal ederdim. Düşlerken sonunda uyuyakalırdım.

  Diğer Soru: Peki o değer neden zamanla azalıyor?

  İnsan bir birey, kendine münhasır bir ruhu ve zihni var. Ama kendi zihnimizde bile yalnız değiliz. Sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeylerin çoğu kendi seçimimiz olsa da, hayallerimiz kendi isteklerimizin sonucu olsa da bağ kurduğumuz her şeyin ve herkesin üzerimizde payı vardır. Belki de bu yüzden bazen çok önemsediğimiz bir şeyi önemli bulmayı bırakabiliyoruz veya daha önce önemsemediğimiz şeyler bir anda önemli hale gelebiliyor. Bir de insan çeşit çeşit ve bu durum da herkes için aynı değildir diye düşünüyorum. Bazıları için her şey çok kolay önemsizleşir. Bazıları daha zor unutur.