-_-

  Sonbaharda güneşli bir gün. Deniz başka bir mavi. Gökler başka bir Miyazaki sahnesi sanki. Bu yıl da geride kaldı şimdiden. Şimdiden eskidi mevsimler. Eylülü sevemedim bu kez. Yapraklarla dolu bir yolda yürürken bir ağaç köküne takılıp düşmek belkide kırılıp dökülmek gibiydi. Sarsıcı. Toparlanması uzun süren bir dağınıklık.. Kararlar aldım, sonra vazgeçtim. Geçmişte verdiğim sözler fırladı rüyalarımdan. Sözlerim benliğime dönüşmüştü, kendimle çelişen kararlar alamayacağımı anladım. İnatçıyım ben, iflah olmaz derecede hayallerime bağlıyım. İnanmaya devam edeceğim. İnsan hayalleri kadar yaşar, hayalleri kadar vardır ve hayalleri kadar gerçektir. Bunu nerede duydum gerçekten bilmiyorum herhalde yaygın bir görüş. Belkide ben uydurmuşumdur. Fakat tam bana göre bir söz.  Aslında başka şeylerden bahsedecektim. Her şey karıştı şimdi. Başka bir sayfa açayım ben en iyisi..

S..