Biraz Saçmalamaca :)

Le Petit Prince et Le Docteur

bu resmi pek sevdim profil fotoğrafı yapasım var :)

  Hayat bazen çok bazen bilog..

  Neden böyle bir şey dedim ki şimdi onu da bilmiyorum. Böyle bi depresiflik böyle bi küstüm senle konuşma benle havası, bi can sıkıntısı var gibi. Ama yok da aslında. Yani can sıkacak bir durum yok ama varmış gibi de bir hava var. Evet havadan dolayı kesin. Gerçi bu gün de güneşli ama ters tepki yaptı herhalde, kaç gündür dört elektrik direğini yerinden sökercesine şiddetli bir fırtınaya alıştı bünye tabii. Hani havasız bir ortamdan dışarı çıkınca çarpılır ya insan başı döner, hatta durum vahimse şöyle bi gider gelir şalterler kapanıp açılır birkaç saniye. Öyle işte..

  Her yere kar yağıyor bir de arkadaş, gelecek kış ya memlekete gideceğim ya da Zonguldak Ereğli'ye teyzemlerin yanına, gerçi oraya da pek yağmıyormuş galiba, yağıyormuş da tutmuyormuş kar. Bir kardan adam yapasım boynuna papyon takasım bir de fes giydiresim var, evet bu aralar çok doctor who izlemeceli günler. Matt de gidiyor zaten, David giderken de üzülmüştüm, hep alıştırıyorlar kendilerine sonra da gidiyorlar bu nasıl iş böyle ya. Moffat'ı kaçırıp eziyet etmeliyiz bence hak ediyor. Aslında onun da suçu yok ki dizi böyle. Doctor hep rejenerasyon geçirir yanında hep yeni bir arkadaşı olur, eskiler şanslıysalar kendi rızalarıyla ayrılmışlardır mavi kulübeden, arkadaşları olsa da hep bir gün yalnız kalır, aslında hep bi başınadır, daima insanlığı kurtarır bazen de insanlardan başka uygarlıkları kurtarır. Ama bilmediği bir şey var tabii, whowianlar onu asla bırakmaz her ne kadar o mavi kulübenin anahtarı bizde olmasa olayların dışında kalsak da yalnız değilsin hepimizin hayali arkadaşısın işte. Orada bir yerlerdesin biliyoruz yani.

  İyice saçmalamaya başladım..

  Bu arada sanırım gözlerimi bozmayı başardım aferin banaa! Birinci suçlu kitaplar, ikinci suçlu dizi ve animeler. Güneş ışığı rahatsız ediyor gözlerimi öyle böyle değil, sabahları pencereden içeri vuran güneş var ya nasıl tatlıdır nasıl severim kendisini normalde ama şu sıralar öyle bir ortamın tadını çıkartamıyorum gözlerim sulanıyor ve resmen acı çekiyorlar. Akşamları da ışıklar açık oturamıyorum gözlerimin ağrısını geçtim başımı da ağrıtıyor suni ışık. Geçen gece pek zekice bi çözüm buldum gibi buna, güneş gözlüğü taktım evin içinde gece gece.. Bir süre göz yoracak şeylerden uzak dursam düzelirler mi acaba?

  Akşama ağlak bi film mi izlesem yoksa yine ve yeniden HP serisine mi başlasam karar veremedim. Belki yeni bir film izlemek daha iyi olur, eskiler güzel ama yeni bir film izlemeyeli uzun zaman oldu. Bu arada görünüşe göre ben bu gözleri dinlendiremem bu gidişle. Bi de son bir şey daha diyeyim gidiyorum, Jiyong'un şu klibi çok hoşuma gitti siz de izleyin bakalım sevecek misiniz:

  Bu çocuğun gülümsemesi insanı neşelendiriyor ya :) İyi geldi bu :)

  Tamam anlık saçmalamalarım bu kadardı saygılar sevgiler herkeslere :) Bu arada ne zormuş şu kelimeyi yazmak: saçmalamalalamalarımlarım... :D

S..