(~_~)

 

Herkese selamlar blog komşularım ve henüz bloga taşınmamış okur arkadaşlarım :) Henüz diyorum çünkü blog yazmanın ilk adımı bir blog keşfedip okumaya başlamaktır. Pandemi başladığından beri zaman zaman aktif zaman zaman da kayıplarda olmama muhtemelen siz alıştınız ama ben alışamadım. Kafam rahat olmadığında blog okuyamıyorum ve okuyamazken yazmak da bana sorumluluk hissettirdiğinden bloğu açıp bakamadım bile. Yine kaybolduğum bir sürecin ardından kalk kendine gel kızım diyerek kendimi bu sayfaya attım ve nereye kaybolduğumu birazcık açıklamak ve yazmaya yeniden başlamak için bir şeylerden bahsetmek istedim.

Elbette boş boş oturup hayal dünyama dalmamıştım. Biliyorsunuz ki ciddi bir yangın felaketiyle sarılmış haldeyken ülkemizde olanlardan etkilenmemek mümkün değildi. Bu hafta dünya ve ülkem haberlerini takip etmeyi birazcık kendime yasaklamak zorunda kaldım fakat arada sırada hala yangınlar olduğuna dair ve başka kötü haberlerin paylaşımlarına denk geliyorum ve ülkenin bu hali beni gittikçe daha çok endişelendiriyor. Hele bir de sel olayı ve olayın görüntüleri ciddi anlamda sarsılmama neden oldu. Ailem Manavgat'ta ben Antalya'dayım ve birkaç arkadaşım da küle dönen köylerde yaşıyor. Bu sebeple ve olayları birebir yaşayan insanların ve doğanın halini düşündükçe psikolojik olarak epey yıpranmıştım.

Tam bu kabus artık bitiyor dediğim sırada ev arkadaşım covid delta varyantına yakalandı. İki yıldır kendimi ve çevremi virüsten olabildiğince korumak için elimden geleni yaptım. En ufak bir dikkatsizlik şakaya gelmiyor. Şüphelendiğimiz anda arkadaşımı hemen teste gönderdim ve birbirimizden uzak durarak izole olup test sonucunu bekledik. İkimiz de birer doz aşı yaptırmıştık. Aşı olmasak daha kötü geçerdi bu süreç. Ben hafif atlattım ki bunda hem aşı olmamın hem de kullandığım vitaminlerin etkisi olmalı. Boğaz ağrısı, eklem ağrısı, baş dönmesi, aşırı uyku isteği gibi grip benzeri şikayetler dışında bir şeyim olmadı. Arkadaşım biraz ağır atlatıyor ve bunun sebebinin de yoğun çalışması ve dengeli beslenmediği için bağışıklığının düşmesinden kaynaklandığını düşünüyorum. Öksürük ve nefes darlığı insanı gerçekten korkutan bir şey. Geçen gün nefes alamıyorum diye panik atak geçirdi ve ambulans çağırdım neyse ki şimdi daha iyi. Çocukken akciğerlerimi kaburgam deldiği için ameliyat geçirmiştim ve yaklaşık beş altı sene boyunca ciddi akciğer sorunları yaşamıştım. Yani bunun ne kadar korkunç hissettireceğini tahmin edebiliyorum. Çocukken beni kurtaran şey dengeli beslenmek, pekmez ve nefes egzersizleriydi. Bunları arkadaşıma da anlatıyorum uygulasın diye. Sırt üstü yatarken nefes almak akciğerlerde enfeksiyon tarzı şeyler olduğunda zorlaşır. Ben çocukken nefes alamadığım zamanlarda özellikle kış vaktinde griple de ağırlaştığında oturarak uyuduğum geceleri bilirim. Böyle bir enfeksiyon problemi yaşadığınızda hatta kronik nefes darlığı yaratan bir rahatsızlığınız varsa yan veya yüzüstü yatarsanız daha rahat edersiniz yeri gelmişken aklınızda olması için söyleyeyim. 

İşte böyle bir iki haftayı atlatırken bir yandan da ders çalışmaya odaklanmaya çalıştım. Şu cümleyi kurmak eylemin kendisi kadar zor oldu. Ah neyse. Bu gün de yavaş da olsa bloğa dönmenin iyi geleceğine karar verdim. Ve buradayım. Şimdi önce bcp yazılarını okuyup gelen yorumları yanıtlamalıyım. Sonra aranızdan hikayelerini merak ettiklerime uğramak istiyorum zaman içerisinde. Okumayı istediğim o kadar çok yazı birikti ki umarım hepsine yetişebilirim. Blog dünyası ve blog komşularım iyi ki var. Burası insana huzur veriyor.

S..