Bahar

Bu günlerde hepimiz virüs salgını nedeniyle stres altındayız. Herkesin düşündüğü, bildiği, üzüldüğü ve hatta isyan bile edebildiği durumları ve gerçekleri burada tekrar etmeyeceğim. Olması gereken ama olmayanlarla şuan yaşadığımız bu acayip günleri sakin kalmaya çalışarak geçiriyorum. Olayın ilk günlerinde uzun bir süre panik atak yaşadım. Filmlerde heyecanla izlediğimiz felaketler ve dünyanın sonu temasını yaşayan şanssız nesil biz mi olacağız diye delirdim. Aklımdan geçen milyon tane şeyden bahsedip burayı daha fazla negatif enerjiye boğmak istemiyorum. Her gün sevdiğim herkesin iyi olup olmadığını kontrol etmeye başladım ilk günden itibaren. Çünkü en ufak ihmal düşüncesi beni korkutuyor. Neyse ki başta çevrem olmak üzere tanıdığım herkes ve ülkenin büyük bir kısmı sonunda olayın ciddi olduğunu anladı ve dikkat ediyor.

Biraz daha sabırlı olursak bu kötü günleri atlatacağımıza inanıyorum. İnanmak istiyorum. Hala saçma sapan partilerde toplanan bir grup insan var. Sırf öyleleri yüzünden bu süreç uzayabilir ama sabırlı olmalıyız. Sakin kalmalıyız. Ve bir cerrah kadar titiz olmalıyız. Başka insanlarla mecbur kalmadıkça bir araya gelmemeliyiz. Hem onları korumak hem kendimizi ve sevdiklerimizi korumak için. Çünkü bu virüs bazen sizi hasta değil ama taşıyıcı yapıyor ve bilmeden siz başkasını hasta edebilirsiniz. Bu kadar yayılmasının en büyük nedenlerinden biri de bu zaten. Birisi enfekte olduğunu bilmeden dolaşıp yaklaştığı herkesi hasta edebilir. Ayrıca başka sebeplerle hastalanmamaya da dikkat etmelisiniz çünkü şuan hastaneler başka hastalıklarla ilgilenecek durumda değil anladığım kadarıyla ve şuan hastaneye yaklaşmak bile istemem ben.

Sağlık sebebiyle tedavi sürecimde eylülden beri hiç dışarıya çıkamamıştım. Geçenlerde ilk kez dışarıya çıkabildiğimdeyse bu salgın olayı patlak verdi ve yine eve kapandım haliyle epey fazla süredir güneşin hissini, rüzgarı, çiçekleri özlemiş durumdayım. Denizin kokusunu, dalgaları ve martıları özledim. Çakıl taşı toplamayı özledim. Arkadaşlarla toplanıp kahve içmeyi özledim. Şimdilerde görüntülü konuşarak durumu idare ediyoruz. Ben evden çıkmamak konusunda tecrübeli olduğum için genelde onları sakinleştirici konuşmalar yapıyoruz. Bir bulutun peşine takılmayı bile özledim. Bunu saymakla bitiremem. Okuldan mezun olmuştum geçen yıl. Ama evim okula yakın olduğu için yine de sevdiğimiz mekanlara gidebiliyorduk bunu da özledim. Kampüsü özledim. Blog yazmak ve okumak bir süre içimden gelmemişti bunu da özledim. Öyle işte günlüğümsü bir şey oldu bu böyle. Dikkat edin kendinize. Alışveriş yaptığınızda alışveriş poşetini bile mikroplu olarak değerlendirin ve her şeyi hemen yıkayın. Yüzünüzü koruyun. Kimin hasta olabileceğini bilmediğimiz için yüzümüzü korumak önemli, maske takmayın diyenleri boşverin. Alışverişlerinizi planlı yapın ve haftada bir kereden fazla dışarı çıkmamaya çalışın ve buna yetecek kadar abartmadan alışveriş yapın. Eve akrabanız bile misafirliğe gelse geri çevirin, herkes evinde dursun ki bu bilinci artık kazandığımıza inanıyorum hepimizin.

Bakın bu videoyu benim kurstan İngilizce öğretmenim hazırlamış. Bizim kampüsü insansız haliyle görüntülemiş. Bahar gelmiş şimdiden her yer yeşil ve çiçek dolu nasıl nasıl güzel. Bahar gelmiş çoktan...