Sular Seller

  Geçen hafta salı sabahından beri acayip keyifsizim. Pazartesi akşam çok keyifli ve huzurluydum tatlış tatlış battaniyeme sarınmış dizi izliyordum. Gece yarısını çoktan geçmişti. Saati hiç hatırlamıyorum ama akşamdan beri devam eden fırtına ve yağmur artık çıldırmış durumdaydı. Kardeşim musluğu açık mı unutmuşuz diye Mely ve bana seslendi. Sonrası çok karışık. Musluk açık değildi. Her şey birkaç dakika içinde felakete dönüştü. Giriş kapısının altından şelale gibi sular akıyordu. Sular hızla koridoru aşmıştı ve artık odalara giriyordu. Kitapları alt raflardan kaldırmaya uğraşırken su kardeşimin bilgisayarına kadar ulaşmış. Halılar, birkaç kitap, 4 yılımı verdiğim tüm okul notlarım ve önemli kaynak kitaplarım. Alt raflarda duran kıyafetler, örtüler, gitarım sayamadığım birçok şey.. Bazı elektronik eşyalar.. Her şey su içinde kaldı. Güzel güzel yetiştirmeye çalıştığım çiçek saksılarım suyun içinde minik kayıklar gibi yüzüyordu. Su aniden ve çok hızlı yükseldi dizlerimize dek. Hiçbir şekilde engel olamadık. İşin daha fenası balkon kapısı da şelale olmuştu her yanından su akıyordu. Ayrı eve çıkmamın ilk kışında Antalya doğal afet yaşadı. Bir ameliyat geçirmiş olduğum için yattığım yerden kıpırdayamıyordum bu yüzden olay daha da travmatikti benim için. Şartelleri kapattırmayı akıl ettikten sonra itfaiyeyi arayıp durdum. Hareket edemediğim için durum acildi ve su daha ne kadar yükselirdi bilmiyordum. Ama itfaiye bize ulaşmakta zorlanıyordu çünkü bölge su altında kalmıştı. Zemin katta oturan insanların bağırış içinde seslerini duyuyorduk. İtfaiye geldiğinde üst komşuya sığınmamız için beni dikkatli şekilde taşıdı. Sanki tüm dünya su içinde kalmış gibiyken evden suyu tahliye etmek o sırada imkansızdı. Yağmurdan kurtarılan kedi yavruları gibiydik. Muhabbet kuşum da korku çığlıkları atıp duruyordu yanımdan uzağa koyamıyordum sadece yanımda susuyordu. Komşu da bizim gibi öğrencilerden oluşuyor. Halimizi görünce onlar da korkmuştu konuşamadılar bile. İçeri girer girmez rahat etmemiz için bize bir oda verdiler. Hiç uyuyup dinlenemedik tabi ki. O gün itfaiye mahallede bir aşağı bir yukarı dolaştı durdu. Komşulardan birinin evi bodrum katındaydı tavana kadar su dolmuş, sabah çöp arabası gelip tüm eşyalarını götürdü. Bizim daireden su güneş doğarken itfaiyenin tekrar uğramasıyla çekilmeye başladı. Sabah evin içini dışını hortumla yıkadık. O günden beri eşyaları yıkatıp kurutup tamir etmeye uğraşıyoruz. Daha yeni yeni tekrar eve benzemeye başladı. Notlarımın çoğunu kurtarmayı başardım. Kaynak kitaplarım hala kuruyor. Ben de olayı atlatmaya çalışıyorum. Bu da günlük gibi bir yazı oldu. Blogla ilgilenemedim. Ağaç ev yazamadım. Blog okuyamadım. Ama döneceğim yeniden.

Bari şu şarkıyı dinleyelim keyiflenelim. Göbek adım felaket oldu benim de başıma gelenleri sayamıyorum bile artık.
😇

S..