Gölge

Gölgeler fısıldar kulağına.

Gecenin karanlığı ensenden yakalar.

Buz gibi bir uykudayken,

Yüreğin çarparak gözlerini açarsın.

Fısıltılar her yönden sarar çevreni.

Gölgeler usul usul yaklaşır.

Şekilsiz varlıklar
Şafak sökmeden sana ulaşır.

Kork ve kaç.

Kaçıp en uzaklara dek koş.

Güneş doğmadan Arinna'yı bul ki;

Kaybolup saklanamadan karanlığı
Bir bıçak gibi kesip atabilsin.

Gözlerini kırpma sakın.

Karanlığın sesini dinleme,
Uyma sana olan çağrısına.
Yoksa bir düşkapanına yakalanır
Ve sonsuza dek
Kalırsın gölgelerle...

S..

Kaybolmak

  Kayboldum ben. Dibe dalıp saklandım. Sonra da nerede olduğumu, nereye gittiğimi ve ne yaptığımı unuttum.

  Karmaşık bir dönemden geçtim. Yapmaya çalıştığım şeyler bir amaçtan çok zorunluluğa dönüştü bir an için kaçmak istediģim anlar oldu. Kimseye belli etmeden ağladığım zamanlar.. çünkü bunun için birinin yüreģi incinirse ben paramparça olurdum. Ama sonra toparlandım. Ne istediğimi hatırladım. Birkaç taşa takıldım diye duracak değildim ya..

  Geleceği düşündükçe her zamanki gibi nefesim kesiliyor. Sonu belli olmayan bir büyü gibi hayat. Bir şey yapıyorum. Kaynayan kazana birkaç şey daha ekliyorum, köpüren sıvıyı kaptan kaba döküyorum.. tarifte bir tutarsızlık var. Ne rengi renk ne de kokusu bir şeye benziyor kazandakinin..

  Yine de bir şeyler yapmaya devam ediyorum. Kaybolduģum yerde kendimi arıyorum. Bir gün yaptığım sihir tutar belki. Insanlar böyle düşünerek yapmaya çalıştıkları şeylere ısrarla devam eder. Sonunda hiçbir manası olmayabilir ama o kadar uğraştıktan sonra kim diktiği bir fidanı keser ki?

  Not: Ruyada okunan bir mektuptan kurgulandı.

  S..

Mavi Delilik

Pencerenin ardında limon ağacı vardı,

Serçelerin yüreği gökyüzü için atardı..

Sen, şiir okurdun güneşi toplayan masanın önünde.

Sesin zihnime dolar, tatlı bir huzur yankılanırdı.

Pencerenin ardında limon ağacı vardı,

Mavi bir delilik ruhları sarardı..

S..

The Brightness of The Darkness

Black were all streets of the town

You were trying to paint white

Each stone you step

Every brick you touch

Each and every leaf you smell

Yet were black, stones bricks and leaves

You were tryin to paint them determinedly

You would like the sun rise on shadows

Hazy pitch black darkness dispers and end

Before the souls disappear

Only seagulls would hear your songs

You would sing blue

Seagulls cry blue

Blue rain would fall drizzling

The sun hide

The white be embarrassed

And paint blue

All stones bricks and leaves

S&D

:D

Karanlığın Aydınlığı

Siyahtı tüm şehrin sokakları.

Sen beyaza boyamaya çalışırdın;

Adım attığın her taşı,

Dokunduğun her tuğlayı,

Kokladığın her yaprağı.

Ama siyahtı taşlar, tuğlalar ve yapraklar...

Bıkmadan yorulmadan boyamaya çalışırdın.

Gölgelere doğsun isterdin güneş.

Bu puslu zifirilik dağılıp tükensin,

Ruhlar tükenmeden önce...

Martılar duyardı şarkılarını bir tek.

Sen mavi söylerdin,

Martılar mavi ağlardı.

Mavi bir yağmur başlardı inceden.

Güneş saklanırdı

Beyaz utanırdı.

Taşlar, tuğlalar ve yapraklar

maviye boyanırdı...

Not: Herhalde bunu yazalı iki ay falan olmuştur ne zaman yazdığımı not etmemişim. Şimdi de gelecekte yayımlanması için ayarlıyorum yani bu bir zamanlamalı kayıt. O gün yayımlansın istedim, bence o güne uygun bir şiirimsi. Şimdi tarih 05.01.16 saat 17:56 

Not2: Yorumlara bakacağım blog da okuyacağım ama şimdi finallerle uğraşmak zorundayım. Bu da küçük bir not işte gelecekte bir gün dönüp okursam diye..

S~